ชายฝั่งทางเหนืออันเขียวชอุ่มของเกาะคาไว เก็บรักษาไว้ในสวนพฤกษชาติเขตร้อนแห่งชาติ ขนาด 17 เอเคอร์แห่งนี้ สิ่งที่น่าหลงใหลยิ่งกว่าเดิมนั่นคือชั้นที่สลับซับซ้อนของชั้นหินที่มีกำแพงหินโบราณที่ปีนขึ้นไปในหุบเขาและหายไปในที่ที่หนาแน่น ป่าที่ราบสูงด้านบน แสดงโดยคาร์บอนเดทที่มีอายุมากกว่า 1,000 ปี ส่วนหนึ่งของอะฮูปัวอาโบราณ
ซึ่งเป็นระบบการจัดการที่ดินและการผลิตอาหารที่ซับซ้อนซึ่งครั้งหนึ่งเคยอนุญาตให้ชุมชนก่อนการติดต่อที่แยกตัวและมีประชากรหนาแน่นของฮาวายสามารถพึ่งพาตนเองได้ทั้งหมด เกาะคาไวมีอาฮูปัวอามากกว่า 50 ตัว และมีอีกหลายร้อยหรือหลายพันตัวทั่วเกาะฮาวายอื่นๆ ชาวฮาวายอธิบายไว้ว่าขยายจาก ภูเขา เมาก้า (ภูเขา) ถึงมาไค (มหาสมุทร) แต่ละอาฮูปัวอามีจุดเริ่มต้นที่แคบสูงในยอดภูเขาไฟในแผ่นดิน แล้วขยายออกเหมือนชิ้นพาย เพื่อรวมชายฝั่งที่ทอดยาวและการตกปลา พื้นที่สูงถึงหนึ่งไมล์ออกสู่ทะเล ช่องทางเปลี่ยนกระแสน้ำเพื่อทดน้ำ lo’i kalo (ทุ่งบ่อเผือกในที่ลุ่ม) ซึ่งได้รับการออกแบบทางวิศวกรรมให้หมุนเวียนน้ำจากบ่อสู่บ่อและป้องกันการชะงักงัน ผลลัพธ์ต่อเอเคอร์ให้ผลผลิตห้าเท่าของการทำฟาร์มบนดินแห้ง